Els Dietvorst

Els Dietvorst ( °1964, Kapellen, BE) is een beeldend kunstenaar en filmmaker die woont en werkt in Duncormick, Ierland.

Ze gebruikt dialoog, experiment en intuïtie als haar belangrijkste artistieke strategieën. Al sinds de jaren negentig wordt de kunstenaar bewogen door sociale kwesties als migratie, racisme en klimaatverandering. Dietvorst blikt terug op de ‘condition humaine’. Daardoor komen grote thema’s als leven en dood, angst, vervreemding en verlangen, en de “outsider”  in haar werk aan de orde. Els Dietvorst maakt daarbij gebruik  van een scala aan media:  sculpturen en installaties, tekeningen, geschriften en recentelijk ook visuele installaties.

Haar werk werd getoond en gesteund door kunstinstellingen en festivals zoals het Kaaitheater, Brussel; Kunstenfestivaldesarts, Brussel; M HKA, Antwerpen; Muzee, Oostende; Moscow Biennale of Contemporary Art, Moscow en BAK, Utrecht. Verder toonde ze werk in New York, Casablanca, Londen en Wenen. In 2020 bracht het M HKA voor het eerst het oeuvre van Els Dietvorst samen in de tentoonstelling Dooltocht/A desperate quest to find a base for hope. In 2017 ontving zij de Evens Art Prize en in 2018 won ze met haar documentaire I watched the white dogs of the dawn de prijs voor antropologie en duurzame ontwikkeling op het internationale festival Jean Rouche in Parijs. Momenteel is Els Dietvorst onderzoeker aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen en bereidt zij een doctoraat voor aan de Universiteit van Antwerpen met de titel Partisans of the Real.