Editie 2011

Centraal in het werk van David Catherall staat de relatie tussen beeld en taal, zowel geschreven, gesproken als visueel. Zijn collecties zijdezeefdrukken, tekeningen, gouaches, teksten, foto’s, offsetdrukwerk en boeken zijn vaak geïnspireerd op de taal van historische designstijlen. Daarbij focust de kunstenaar op de raakvlakken tussen auteur- en lezerschap. Dat levert vaak installaties op die een tegenstrijdig beeld ophangen van het modernisme. Wat Catherall vooral boeit, is de unieke, onevenwichtige relatie tussen industrialisering, commercie en handel versus versiering en esthetiek in het verstoorde evenwicht tussen werk en vrije tijd, zowel in het publieke als in het privéleven.

David Catherall woont en werkt in Brussel en Frankfurt am Main. Hij studeerde in 2009 af aan de Städelschule Für Bildende Künste in Frankfurt am Main bij prof. Mark Leckey. Een jaar later was hij resident in het Wiels te Brussel en werd hij uitgenodigd als DIVA Danish International Visiting Artist door de Danish Arts Council in Kopenhagen.

De schilderijen van Michiel Ceulers zijn diepgaande studies van de schilderkunst als medium. De kunstenaar geeft zich in zijn werk over aan het plezier om vrijelijk de talloze mogelijkheden te verkennen die schuilen in de tradities van de schilderkunst en soms die van de beeldhouwkunst. Onbelast zo lijkt het en toch ook precair. Rommelig, absoluut anti-esthetisch en soms zelfs trashy. Zijn zeer persoonlijke, materiaalgerichte werkwijze is volledig gebaseerd op intuïtie en maakt in belangrijke mate gebruik van toevalligheden. Ceulers maakt visueel erg diverse schilderijen, variërend van flitsende psychedelische zebrapatronen tot kleurrijke abstracte vlakken.

Michiel Ceulers woont en werkt in Gent en Berlijn. Hij studeerde in 2011 af aan de Rijksakademie van Beeldende Kunsten te Amsterdam en stelde o.a. tentoon in het Bonnefantenmuseum in Roermond (2013), het GeM – Museum voor Actuele Kunst in Den Haag (2013) en het Kunstmuseum in Stuttgart (2012).

Het werk van Hou richt zich op de handeling van het lezen. Verschillende vormen van narrativiteit vormen de kern van het onderzoek dat hij in zijn werk voert. Hou deed niet alleen onderzoek naar verhalen vertellen, lezen en gelezen worden, hij probeerde ook om deze elementen terug te brengen tot hun oorsprong en een relatie en dialoog te creëren – gebaseerd op beeld en geluid – tussen lezer, auteur, verteller en verhaal. Voor de Prijs Jonge Belgische Schilderkunst-2011 presenteerde Hou een reeks video/filmprojecten die reflecteren op actuele sociaal-culturele kwesties.

Hou Chien Cheng woont en werkt in Berlijn. In 2009 behaalde hij zijn master Vrije Kunsten aan het KASK in Gent. Sindsdien heeft Hou tentoongesteld en deelgenomen aan residentieprogramma’s overal in en buiten Europa.

Het werk van kunstenaar en architect Pieterjan Ginckels overschrijdt alle grenzen die een medium kan opleggen en werkt systematisch op een fysiek tastbaar communicatieniveau. Ginckels behoort tot de eerste generatie kunstenaars voor wie de technologische middelen van onze tijd gewoonweg vanzelfsprekend lijken. Hulpbronnen die niet zomaar voorzichtig benaderd worden: het socialisatieproces omvat het beheersen en toepassen ervan. Ginckels’ projecten gebruiken, mengen en verfijnen media en worden gevoed door zijn neiging om kunst dichter bij haar populaire representaties te brengen. Het uitgangspunt voor 1000 Beats bijvoorbeeld was zijn verlangen om de wereld van de kunst te verbinden met die van de populaire muziek en om haar modus operandi – de organisatie door labels, de live optredens, de banden die ontstaan door de passie van fans en de wereldwijde uitwisseling – over te brengen naar het domein van de beeldende kunst. De grenzen tussen performance, installatie en conceptuele kunst worden vervaagd om een artistiek idee te vertalen naar een omgeving die concreet kan worden ervaren.

Pieterjan Ginckels woont en werkt in Brussel. Hij studeerde architectuur aan de K.U.Leuven, Sint-Lucas Brussel en de Universiteit van Stuttgart. Vandaag is hij professor visuele geletterdheid en provocatieve praktijken aan de Faculteit Architectuur van de K.U. Leuven in Brussel. Ginckels is ook oprichter van het tijdschrift MISANTHROPOZINE en het onderzoekscollectief Post-Office.

Manor Grunewalds weg naar papier en doek loopt via schilderen en tekenen – via de handeling zelf, in plaats van de technische benadering. Zijn schilderijen en tekeningen zijn gebaseerd op zijn eerdere creatieve werk als graffitikunstenaar. Vandaag de dag is hij meer dan ooit op zoek naar nieuwe manieren om de traditionele beperkingen van het canvas uit te dagen en te overstijgen. Hij wil breken met de regels en structuren die inherent zijn aan zijn medium. Manor Grunewald haalt inspiratie voor zijn werk uit bestaand beeldmateriaal, zoals krantenartikelen, stripverhalen en geïllustreerde encyclopedieën. Image Storage (2011), het werk dat hij realiseerde in het kader van de Prijs Jonge Belgische Schilderkunst, bestaat uit werken van verschillende grootte en beelden – abstract of figuratief – die elkaar zodanig overlappen dat elk element voldoende zichtbaar blijft om het gewenste resultaat voor de compositie te bereiken. Ze smelten samen tot een geheel, hoewel elk individueel werk tegelijkertijd autonoom kan functioneren. De installatie is een reactie op onze huidige maatschappij, op de fragmentatie van onze tijd. Het hectische tempo van ons leven vandaag leidt ertoe dat we onze aandacht enorm versnipperen.

Manor Grunewald is een autodidactisch kunstenaar die woont en werkt in Gent. Hij stelde o.a. tentoon in Institut Francais München (2022), De Garage Mechelen (2017) en Frans Masereel Centrum (2015).

Paul Hendrikse bouwt verder op het bestaande culturele en artistieke erfgoed. Zijn werk vloeit vaak voort uit een fascinatie voor een persoon die een speculatieve of ‘overgedetermineerde’ plaats inneemt in de geschiedenis. Deze persoon wordt ingezet als gids en beweegt Hendrikse ertoe een reis te ondernemen of actief een ervaring op te zoeken. In zijn werk verkent hij de raakvlakken tussen geschiedenis, biografie en fictie. Zijn projecten bevatten vaak performatieve of performance-elementen, en zijn meestal het resultaat van uitgebreid onderzoek en intense artistieke samenwerkingsverbanden met onder meer schrijvers, acteurs en filosofen. Voor de Prijs Jonge Belgische Schilderkunst adapteerde Hendrikse een reeks werken die hij maakte in 2009/2010 en die vertrekken vanuit het complexe en intrigerende leven en werk van de Zuid-Afrikaanse dichteres Ingrid Jonker.

Paul Hendrikse woont en werkt in Antwerpen en Berlijn. Hij studeerde aan de kunstacademie in ’s-Hertogenbosch en de Jan van Eyck Academie in Maastricht en was ook resident bij Wiels in Brussel. De afgelopen jaren was zijn werk te zien bij Nicc Antwerpen, in Kunstlerverrein Malkasten Düsseldorf, op het International Film Festival in Rotterdam, het Middelheim Museum in Antwerpen en in Blank te Torino.

In een tijd waarin begrippen als ‘nieuw’ en ‘uniek’ erg relatief zijn geworden, speelt de multimedia kunstenaar Kelly Schacht met de noties auteurschap en originaliteit in haar werk. Zowel momenten als objecten uit het verleden worden herdacht en leveren een nieuwe esthetische ervaring op. Kelly Schacht eigent zich een gulle vorm van vrijheid toe in haar werk, door intens samen te werken met artiesten, acteurs, designers én haar publiek. Op die manier wordt de kunstenaar de ‘katalysator’ van tal van interpretaties en persoonlijke ervaringen, die zo een eigen toekomst krijgen.

Kelly Schacht woont en werkt in Gent. Ze studeerde aan het KASK in Gent. Haar werk was te zien in o.a. MuZEE in Oostende (2017), De Brakke Grond in Amsterdam (2015), Wiels in Brussel (2014), De Vleeshal in Middelburg (2011), Museum Dhondt-Dhaenens in Deurle (2008) en BOZAR in Brussel (2007). Haar werk is vertegenwoordigd in internationale collecties, zowel publiek als privé.

Het multidisciplinaire oeuvre van Joris Van de Moortel overschrijdt grenzen en tart conventies. Als een moderne alchemist experimenteert hij met materialen en ideeën en zoekt hij zich een weg doorheen de chaos van een snel veranderende wereld. Tegelijkertijd blijft hij trouw aan de essentie van kunst, kennis en verbeelding. Zowel in zijn muzikale optredens, sculpturen en schilderijen als in zijn films en tarotkaarten, vind je een overvloed aan puzzels, woordspelingen en kunsthistorische verwijzingen. Met zijn chaotische esthetiek tracht hij de complexe verhoudingen tussen natuur, cultuur, kunst, religie en de hedendaagse samenleving te duiden.

Joris Van de Moortel woont en werkt in Antwerpen. Hij studeerde in 2013 af aan het Künstelerhaus Bethanien in Berlijn en in 2009 aan het Hoger Instituut voor Schone Kunsten in Gent. Hij had al solo’s in S.M.A.K. in Gent (2024), de Warande in Turnhout (2024), BOZAR in Brussel (2018) en Savannah College of Art and Design in Atlanta (2016). In 2019 ontving Van de Moortel de Grote Juryprijs voor zijn deelname aan de 13de Internationale Kunstbiënnale in Caïro en in 2021 won hij de Prix de la Monnaie de Paris.

Gedurende twee jaar maakte Cédric Van Turtelboom verschillende reizen naar Roemenië. Tijdens zijn reizen knoopte hij vriendschappelijke banden aan met bepaalde mensen, waardoor hij hen gemakkelijker en vaak in een zekere intimiteit kon fotograferen. Hij verbleef bij hen thuis en deelde hun dagelijks leven. Van Turtelboom maakt graag foto’s die onconventioneel zijn, ironisch, “cynisch”, zouden sommigen zeggen. In zijn werk, dat zowel documentair als persoonlijk is, en in zijn weergave van een somber universum dat niet gespeend is van humor, maakte de kunstenaar een visuele observatie van een land dat – tussen het communistische systeem waaruit het voortkomt en het kapitalisme dat het probeert over te nemen – nog steeds op zoek is naar zijn oriëntatiepunten.

Cédric Van Turtelboom woont en werkt in Beijing, China. Hij is afgestudeerd aan de Ecole Supérieure des Arts de l’Image le 75. Hij stelde o.a. tentoon in Contretype in Brussel (2016) en de Brakke Grond in Amsterdam (2015).

Het werk van Freek Wambacq verkent de verbanden tussen sculptuur, installatie en architectuur. Hij haalt zijn inspiratie vaak uit toevallige ontmoetingen en onvoorspelbare ontdekkingen. Zijn zeer ongelijksoortige objecten, soms bedrieglijk eenvoudig, verbergen een rijk scala aan interpretaties. Achter zijn werken schuilt een wirwar van verhalen, sociologisch commentaar en onophoudelijke verwijzingen naar architectuur en kunstgeschiedenis, die een extra dimensie toevoegen aan hun intrinsieke esthetische kwaliteiten. Wambacqs werken zijn zowel conceptueel als materieel en slaan een brug tussen de wereld van de kunst en de wereld in het algemeen. Het project Le monde à l’envers, dat hij indiende voor de Prijs Jonge Belgische Schilderkunst omvat onderzoek naar de geschiedenis van de prentkunst. De titel is ontleend aan de historische context van de beelden van Epinal.

Freek Wambacq woont en werkt in Brussel en Berlijn. Hij stelde o.a tentoon in Witte de With in Rotterdam (2014), Bregenzer Kunstverein (2014), M HKA in Antwerpen (2012), Museum M in Leuven (2011), Kunstlerhaus Bethanien (2011) en Casino in Luxemburg (2011).